شنبه 4 اردیبهشت 1400 / 12:20|کد خبر : 4393|گروه : فرهنگي

زنده نگه داشتن رسوم قدیمی؛

بوکه بارانه؛ آئین زیبای باران خواهی از درگاه خداوند در کردستان

بوکه بارانه؛ آئین زیبای باران خواهی از درگاه خداوند در کردستان

بوکه بارانه یکی از رسوم کهن باران خواهی در میان کُردها به شمار می رود، که به دلیل عدم بارش باران در سال جاری عده ای از روستائیان بانه ای این رسم قدیمی را دوباره زنده کردند.

به گزارش آربابا خبر ، عروس باران به کردی:" بوکه بارانه یا بووکه بارانه" نوعی مراسم تمنا و درخواست برای باریدن باران است که در مواقع خشکسالی در کردستان برگزار می‌شده و هنوز هم در برخی شهرهای کردنشین برگزار می‌شود، در این آیین بسیار قدیمی، بر تن چوب بلندی لباس‌های زنانه می‌پوشانند یا، درصورت امکان، از عروسکی دارای لباسی محلی استفاده می‌کنند، و دختران جوان، درحالی‌که آن را دوره می‌کنند، از آن خواهش می‌کنند بارش باران برای مردمان سرزمینشان آغاز شود.
 
 
 
ننه پیروز یکی از زنان اهالی روستای قول استر از توابع بخش ننور اظهار کرد: در مراسم بوکه بارانه کوچکترهای روستا عروسکی با لباس محلی را همراه با آهنگ ترانه تمنای باران خانه به خانه می‌گرداندند، که در این مراسم اهالی روستا پیشکش‌هایی که بیشتر تخم‌مرغ بود را به عروسک‌گردان‌ها می‌دادند و یک کاسه آب روی عروسک ریخته و یک سنجاق نیز به لباس او وصل می‌کردند و در نهایت با خواندن دعا و نیایش پس از مدتی باران می‌آمد و خشکسالی از بین می‌رفت.
 
 
 
 
 
وی افزود: بخشیدن تنقلات، کشمش، گردو و سکه به عروسک گردان‌ها همان پیشکش‌هایی هستند که به عروس باران یا ایزد بانو تقدیم می‌شوند همانند قربانی کردن برای الهه‌ها که از باستان در ادیان و زمان‌های مختلف وجود داشته است.
 
 
 
 
 
گلاله یکی از اهالی روستا گفت: با توجه به اينكه اين آيين معمولا با شروع فصل گرما و كاهش بارندگی ها در اکثر مناطق کردستان برگزار می شود، آبی كه روی بووكه بارانه ريخته می شود، لباس های حمل كنندگان آن را نيز خيس می كند و به همين دليل برای رفتن به خانه ای ديگر دسته ای ديگر از كودكان حمل بووكه بارانه را بر عهده می گیرند.
 
 
 
 
 
وی افزود: با رفتن بووكه بارانه به هر خانه ای، كودكان آن خانه نيز به كاروان عروس باران ملحق می شوند و موقعی كه بووكه بارانه تمام خانه های روستا را می گردد، تعداد كودكان آنقدر زياد می شوند كه ديگر دادن هديه به آنها مشكل بود و تنها حمل كنندگان بووكه بارانه هديه دريافت می كردند.
 
 
 
 
 
شیدا یکی از دختران نوجوان روستا اظهار کرد: حمل بووكه بارانه آنقدر طرفدار دارد كه كودكان برای حمل آن رقابت شديدی با هم دارند و حتی از خيس شدن تمام لباس هايشان نمی هراسند.
 
 
 
 
 
وی افزود: كاروان بووكه بارانه سپس به مسجد روستا، يا يكي از اماكن مذهبی يا سر مزار شخصيت های دينی می روند و همه با هم برای بارش باران دعا می كنند و سرانجام هديه های بووكه بارانه را در بين خود تقسيم كرده و بووكه بارانه را به كنار رودخانه و يا چشمه بزرگ روستا می برند.
 
 
 
 
 
شیدا ادامه داد: بووكه بارانه در طول ميسر حركت و حتی پس از پايان اين آيين نيز از احترام و جايگاه خاصی برخوردار است و پارچه ها و سنجاقك هایی كه به وی هديه شده بود را كسی نمی كند و تا بارش باران همچنان به صورت ايستاده در مكانی از آن نگهداری می شود.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
نکته پایانی اینکه؛ لازم است كه كارشناسان و متوليان امور فرهنگی كشور تاملی دوباره در مورد احيای آيين های سنتی و قديمی داشته باشند كه نياكان ما در هنگام بروز خشكسالی ها چگونه با برگزاری آيين هايی مانند بووكه بارانه، جامعه سنتی خود را درگير اين مشكل می كردند و كودكان را از همان دوران كودكی با مشكل كم آبی و خسارت های ناشی آشنا می كردند و از طرفی ديگر با چنين آيين هایی ضمن پركردن اوقات فراغت و فراهم كردن محيط شاد براي كودكان، خلاقيت و نوآوری را نيز به آنها ياد می دادند.
 
 
 
 
 
انتهای پیام

برچسب ها :

بوکه بارانهخشکسالیبارش بارانعروس بارانآیین سنتیدعا

نظرات کاربران :

اولین نفری باشید که در مورد این مطلب نظر می دهید!

دیدگاه های ارسالی شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد.
پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.

نام *
 

کد امنیتی