آرباباخبر

جمعیت جوان ایران زیر تیغ بحران کاهش جمعیتی

کاهش جمعیت جوان کشور، یکی از چالش هایی است که نیروی انسانی جامعه را به عنوان یکی از اصلی ترین سرمایه ها هدف قرار می دهد.

در واقع نیروی انسانی در هر کشوری به عنوان اصلی ترین سرمایه که می تواند تبدیل به ثروتی عظیم شود؛ به شمار می آید، سرمایه که آینده را رقم می زند.

جمعیت جوان هر کشوری، فرصتی بالقوه برای آن کشور است که می تواند به راحتی به پشتوانه حضور آن مسیر پیشرفت و تعالی را به نحوی شایسته و با سرعت و شتابی فزاینده پیمود.

کهنسالی جمعیت یکی از عمده مواردی است که می تواند در دراز مدت کشور را دچار زوال و مرگ تدریجی کند، در واقع مسبب مشکلات خاصی برای کشور و جامعه در تمام ابعاد اقتصادی، سیاسی، نظامی، دفاعی و اجتماعی شود.

با نگاهی واقع بینانه به روشنی در می یابیم که موتور محرکه هر کشور در توسعه پایدار به توان، بنیه و چالاکی جمعیت جوان آن گره خورده است و زمانی این امر به اثبات می رسد که کشورهای پیشرفته دنیا برای بازنماندن از مسیر رقابت و پیشرفت به جذب نیروی کار جوان از کشورهای دیگر مبادرت می ورزند، یعنی همان خرید نیرو و دست که زمانی خودشان با برنامه های کنترل جمعیتی مانع و سد در مقابل آن می شدند.

بافت جمعیتی بسیاری از کشورها از جمله ایران با انتخاب گزینه کهنسالی در حال گذر بر ریل انتخاب شده پیری و از کار افتادگی هستند، کاری که زمانی با سیاست بمب جمعیتی و کنترل جمعیت مهار شد و امروز تبدیل به دغدغه ای برای کشورها شده است.

در حال حاضر بافت جمعیتی کشور از شرایط مطلوبی برخوردار است، شرایطی که از آن تحت عنوان پنجره جمعیتی یاد می شود زیرا قریب به 71 درصد جمعیت کشور را انسان های جوان و میانسال تشکیل می دهند، اما این شرایط به زودی از دست رفتنی خواهد بود، زیرا در خوشبینانه ترین حالت ممکن، پنجره جمعیتی کشور بسته خواهد شد.

 باید از این شرایط به بهترین نحو ممکن استفاده کرد، زیرا از ایران به عنوان کشوری یاد می شود که نرخ موالیدش به شدت رو به کاهش است، و این یعنی زنگ خطری که هنوز ناقوس آن به صدا درنیامده و می تواند در آینده تبدیل به پاشنه آشیلی برای زوال جامعه ایرانی مبدل شود.

اما این کاهش جمعیت در کشور چه دلایلی دارد؟ اصلی ترین عامل به مباحث اقتصادی، ضعف مالی و هراس از هزینه های سنگین فرزند آوری و نگهداری از آن باز می گردد و در مرحله بعد به مسائل فرهنگی معطوف می شود که در جامعه کنونی ایران به عنوان پدیده هایی نوظهور همچون راحت طلبی، فقدان مسئولیت پذیری و کمال طلبی افراطی از آن یاد می شود.

به عبارت دیگر قیچی مشکلات اقتصادی و تغییر ذائقه فرهنگی دولبه بُران روند فرزند آوری محسوب می شود که نتیجه هر دوی آنها به یک موضوع و چالش واحد خلاصه می شود، نزول بافت جمعیتی جوان کشور!

پس لازم و ضروری است که مسئولان با رفع دغدغه مردم که در واقع اصلی ترین آن مسائل اقتصادی است و با تقویت بنیه اقتصادی خانوارها و آگاه سازی و اجرای برنامه های موثر در امر فرهنگ سازی، سمت و سوی کلی جامعه را به مسیر افزایش نرخ موالید سوق دهند تا در سال های بعد معضل بزرگ کمبود جمعیت کارآمد دامن کشور را نگیرد.

برچسب ها :

نظرات کاربران :

دیدگاه های ارسالی شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد.
پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.

نام	*
کد امنیتی